Φαντάζει σπάνιο. Κι όμως δεν είναι. Η συχνότητα σεξουαλικής και σωματικής κακοποίησης των παιδιών είναι σοβαρή. Μόνο που αποκρύπτεται, γίνεται οικογενειακό μυστικό, πολλές φορές γνωστό σε όλο τον περίγυρο, που σιωπά από τον φόβο των συνεπειών.
Ο ξυλοδαρμός, τα εγκαύματα αλλά και η παραμέληση των αναγκών του παιδιού δεν ξεχωρίζει αγόρια ή κορίτσια, ούτε και το μορφωτικό και οικονομικό επίπεδο των γονέων.
Οι επιδράσεις στον ψυχισμό των παιδιών είναι σχεδόν βέβαιες. Η επιθετικότητα, η παραβατικότητα, η χρήση και κατάχρηση ουσιών δείχνουν άγχος επιβίωσης, κακή προδσαρμογή στη ζωή. Επίσης φοβίες και κατάθλιψη, ελλειμματική αυτοεκτίμηση, ακαδημαϊκές αδυναμίες δείχνουν πιθανότητα κακής γονεϊκής συμπεριφοράς.
Οι λογοι της γονεϊκής κακοποίησης είναι συνήθως η δική τους παιδική, τραυματική ζωή, μια συνήθεια που δεν σκέφτονται τρόπους για να ξεφύγουν. Η παγκόσμια φτώχια, η οικονομική μετανάστευση, η ανεργία οι κακές σχέσεις ή η χρήση ψυχοτρόπων ουσιών οδηγεί συχνά στην κακοποίηση των παιδιών. Περίπου 3.000.000 παιδιά καοποιούνται ετησίως και μερικές χιλιάδες οδηγούνται στον θάνατο εξαιτίας θανατηφόρων χτυπημάτων
Συνήθως ο πατέρας κακοποιεί και η μητέρα ανέχεται, είτε γιατί είναι θυματοποιημένη είτε γιατί δεν θέλει να δυσαρεστήσει τον δράστη.