Αυτό όμως που αποτελεί το μεγαλύτερο ψυχικό φορτίο είναι τα συναισθήματα ντροπής που βιώνει το άτομο αφού οι πρώτες του σκέψεις είναι ότι οι εμμονές ενδεχομένως να αποτελούν και επιθυμίες. Το άγχος, οι ενοχές αλλά και οι σκέψεις ότι αυτό που του συμβαίνει είναι ένδειξη «τρέλας» κάνουν το άτομο να μην εκμυστηρεύεται πουθενά την κατάσταση του και να προσπαθεί από μόνος και λαθεμένα να αντιμετωπίσει μια κατάσταση για την οποία η βοήθεια ειδικού κρίνεται απαραίτητη. Οι προσπάθειες για να κατευναστεί το άγχος οδηγούν συχνά σε ιεροτελεστίες και έτσι βλέπουμε ανθρώπους να επαναλαμβάνουν με θρησκευτική ευλάβεια συγκεκριμένες κινήσεις και συμπεριφορές. Συνήθως όταν μιλάμε για εμμονές αναφερόμαστε σε μία παθολογική κατάσταση στην οποία το άτομο συνήθως χρειάζεται και φαρμακευτική αγωγή.
Ότι και να μας συμβαίνει πρέπει πρώτα να το αντιμετωπίζουμε με αγάπη και ενδιαφέρον και όχι με άρνηση και κριτική, αυτό θα μας βοηθήσει να μην ταλαιπωρούμαστε από ανούσια πράγματα αλλά και να μην διαχειριζόμαστε αβίαστα θέματα που αφορούν την ψυχική μας ισορροπία.
