Σε τέτοιες περιπτώσεις τα συναισθήματα που μας κατακλύζουν είναι ο θυμός για όσα θα θέλαμε αλλά δεν μπορούμε, για την παραβίαση των ορίων μας και των αντοχών μας, και για όσα αναγκαστήκαμε να θυσιάσουμε για να μπορέσουμε να σταθούμε στο ύψος των καταστάσεων. Συχνά εκδηλώνουμε την απογοήτευσή μας για τα χαμένα μας ιδανικά αλλά και την χαμένη μας αίσθηση αποτελεσματικότητας. Γινόμαστε απαθείς στις συγκινήσεις της ζωής αφού φαίνεται να χάνουμε τον ενθουσιασμό μας, αντιδρούμε με κυνικότητα και βυθιζόμαστε στις αρνητικές μας σκέψεις, που δεν αφορούν μόνο εμάς αλλά και τη γενικότερη κατάσταση της ζωής. Καταστροφολογούμε, μιας και τίποτα δε μας αρκεί για να αποτελέσει σταθερή στη ζωή μας. Αποσυρόμαστε, αποξενωνόμαστε και λειτουργούμε αδιάφορα ή και επιθετικά. Βιώνουμε θλίψη και γενικεύουμε την αρνητική μας διάθεση σε όλους τους τομείς. Γινόμαστε ευερέθιστοι, μας κατέχει ένας διάχυτος εκνευρισμός και μας φαίνεται αδύνατο να λάβουμε αποφάσεις. Αδυνατούμε να συγκεντρωθούμε και με την έλλειψη συναισθηματικού ελέγχου, το άγχος μας βρίσκεται σε έξαρση. Εξουθενωνόμαστε συναισθηματικά και η αυτοεκτίμηση μας πέφτει στα χαμηλότερα δυνατά επίπεδα.
Σε σωματικό επίπεδο, άνθρωποι που υποφέρουν από burn out, παραπονούνται για έντονες ημικρανίες, δυσκολία να μεταβούν σε κατάσταση ύπνου αλλά και να διατηρήσουν τον ύπνο τους. Ενώ στην αντίθετη περίπτωση το άτομο μπορεί να παρουσιάζει υπερυπνία. Λόγο της μειωμένης προστασίας του εαυτού, παρουσιάζονται κρυολογήματα σε συχνότερο βαθμό ενώ οι ασθένειες είναι παρατεταμένες. Πολύ συχνά οι άνθρωποι παραπονιούνται για αναπνευστικά προβλήματα, για γαστρεντερολογικές διαταραχές και αλλεργίες.
Ο στόχος αυτού του άρθρου δεν είναι να δώσει κατευθυντήριες γραμμές για τη λύση και αξιωματικές παρεμβάσεις για την απεμπλοκή από μια τέτοια ενδεχόμενη κατάσταση. Σκοπός είναι να διαφωτίσει τους ψυχικούς μηχανισμούς που λειτουργούν σε τέτοιες περιπτώσεις και να αποσαφηνίσει τους λόγους που μπορεί κάποτε κάποιος να εκδηλώσει ένα burn out.
