ψυχωτικών διαταραχών ενώ τα αποτελέσματά τους υπήρξαν θεαματικά. Άλλες κλινικές έρευνες επικεντρώθηκαν στην προσπάθεια ανεύρεσης άλλων αποτελεσματικών φαρμάκων για διαταραχές όχι τόσο σοβαρές. αλλά πιο συχνές και συνηθισμένες, από τις ψυχώσεις. Έτσι μια πληθώρα φαρμάκων είναι διαθέσιμα στην αγορά και τα οποία έχουν σπουδαία αποτελεσματικότητα στην αντιμετώπιση αγχωδών διαταραχών. Οι Benzodiazepines είναι οι ουσίες τις απαντάμε πιο συχνά στη φαρμακοθεραπεία του άγχους και που φαίνεται να μειώνουν σημαντικά τα επίπεδα του άγχους. Η βιβλιογραφία αναφέρει ότι οι συμπεριφορικές αντιδράσεις που προκαλούν τα συγκεκριμένα αγχολυτικά μειώνουν την ένταση των αντιδράσεων στα ερεθίσματα τα οποία εκλαμβάνονται από ασθενείς με ΙΨΔ ως τιμωρητικά ή ερεθίσματα ματαίωσης και αποτυχίας. Το 1960 μια σειρά από φάρμακα ( οι Benzodiazepines ) εισήχθηκαν στην αγορά με τις εμπορικές ονομασίες Librium και Valium και τα οποία χρησιμοποιήθηκαν ευρέως σε περιπτώσεις άγχους, έντασης, έξαρσης και αϋπνίας. Έρευνες απέδειξαν τα θετικά αποτελέσματα αυτών των ουσιών στην καταστολή του άγχους αλλά οι παρενέργειες τους ήταν εξίσου σημαντικές. Ξηροστομία, υπνηλία, κινητική δυσλειτουργία, μείωση της δυνατότητας συγκέντρωσης, ενώ παράλληλα προκαλούσαν σωματική και ψυχολογική εξάρτηση (Sarason & Sarason 1996). Σήμερα, όπως μας εξηγεί ο καθηγητής Κος Σκαπινάκης τα φάρμακα που χρησιμοποιούνται συγκεκριμένα για την ΙΨΔ είναι γνωστά ως αναστολείς της επαναπρόσληψης της σεροτονίνης (Serotonin Reuptake Inhibitors), και το πρώτο στην αγορά ήταν το τρικυκλικό αντικαταθλιπτικό Κλομιπραμίνη που στο εμπόριο είναι γνωστό ως Anafranil. Στη συνέχεια κυκλοφόρησαν και άλλα παρόμοια φάρμακα που ήταν ακόμη πιο εκλεκτικά για τη σεροτονίνη γι’αυτό και ονομάστηκαν εκλεκτικοί αναστολείς της επαναπρόσληψης της σεροτονίνης. Τα φάρμακα αυτά είναι γνωστα στο εξωτερικό με τη συντομογραφία SSRIs από τις λέξεις Selective Serotonin Reuptake Inhibitors. Στη χώρα μας κυκλοφορούν τα εξής: η φλουοξετίνη με το εμπορικό όνομα Ladose, η παροξετίνη με το εμπορικό
