Οι ψυχαναγκασμοί ορίζονται από:
1. Επαναλαμβανόμενες συμπεριφορές (π.χ. πλύσιμο χεριών, τακτοποίηση, έλεγχος) ή νοερές πράξεις (π.χ. προσευχές, μετρήσεις, σιωπηρές επαναλήψεις λέξεων) τις οποίες το άτομο αισθάνεται αναγκασμένο να εκτελέσει σε απάντηση μιας ιδεοληψίας ή σύμφωνα με κανόνες οι οποίοι πρέπει να εφαρμοσθούν αυστηρά
2. Οι συμπεριφορές ή οι νοερές πράξεις αποβλέπουν στην αποτροπή της ενόχλησης ή στην αποτροπή κάποιου απευκταίου γεγονότος ή κατάστασης ωστόσο, αυτές οι συμπεριφορές ή νοερές πράξεις δε συνδέονται με ρεαλιστικό τρόπο με αυτό για το οποίο έχουν σχεδιασθεί να εξουδετερώνουν ή να αποτρέπουν, ή είναι σαφώς υπερβολικές
3. Ιδεοληψίες και καταναγκασμοί
Οι ιδεοληψίες ή οι ψυχαναγκασμοί προκαλούν έντονη ενόχληση είναι χρονοβόροι (απαιτούν περισσότερο από μια ώρα την ημέρα), ή παρεμποδίζουν σημαντικά τις συνήθεις καθημερινές δραστηριότητες, την επαγγελματική (ή σχολική) δραστηριότητα, ή τις συνήθεις κοινωνικές δραστηριότητες ή σχέσεις.
Το βασικό χαρακτηριστικό της διαταραχής αυτής είναι όπως προείπαμε οι επαναλαμβανόμενοι ιδεοψυχαναγκασμοί (σύζευξη τάσεων ιδεοληψιών και ψυχαναγκασμών) που είναι αρκετά σοβαροί για να προκαλούν έντονη υποκειμενική ενόχληση οδηγώντας σε σημαντική έκπτωση της λειτουργικότητας. Επίμονες ιδέες, σκέψεις, παρορμήσεις που το άτομο βιώνει ως εισβολή (Μάνος 1988)και παρόλη την προσπάθεια του ατόμου να τις αποφύγει, αυτές επιβάλλονται στο νου ενάντια στη θέληση του (είναι δηλαδή δυστονικοί προς το Εγώ). Το άτομο προσπαθεί να απωθήσει σε συνειδητό επίπεδο τις ιδεοληψίες του τις οποίες και αναγνωρίζει ως παράλογες που συχνά έρχονται σε αντίθεση με τις πεποιθήσεις του και την ηθική του. Εξ αιτίας του αποκρουστικού ή βίαιου περιεχομένου τους το άτομο βιώνει έντονο άγχος και δυσφορία(Esayen2000).