Ο τρόπος με τον οποίο οι νευροβιολογικοί αυτοί παράγοντες αλληλεπιδρούν με άλλους εξωτερικούς παράγοντες καθώς και οι αντίστοιχοι γνωστικοί μηχανισμοί αποτελεί αντικείμενο εντατικής έρευνας. Σε μια πληθώρα νευροαπεικονιστικών ερευνών που χρησιμοποιούνται υψηλής τεχνολογίας εξετάσεις όπως η Τομογραφία Εκπομπής Ποζιτρονίων όπου στη βιβλιογραφία απαντάται ως PET (Positon Emision Tomography) συμβάλλει στην κατανόηση των βιολογικών παραγόντων της ΙΨΔ. Με την εξέταση αυτή είναι δυνατή η μελέτη του εγκεφάλου εν ζω. Τα ευρήματα από το PET είναι πολύ σημαντικά και σε γενικές γραμμές έχουν δείξει ότι η εγκεφαλική δραστηριότητα των ατόμων με ΙΨΔ διαφέρει σημαντικά από εκείνη ατόμων χωρίς ΙΨΔ. Κυρίως έχει αναφερθεί αυξημένη δραστηριότητα στον κογχομετωπιαίο λοβό (που εμπλέκεται στην αντίληψη του φόβου και του κινδύνου) και στον κερκοφόρο πυρήνα των βασικών γαγγλίων (που σχετίζεται με την ικανότητα έναρξης και λήξης διαφορετικών σκέψεων και πράξεων (Kaplan & Santock, 1996).
Όπως σε όλες τις διαταραχές έτσι και στην Ιδεοψυχαναγκαστική ρόλο φαίνεται να παίζει και η γενετική μας προδιάθεση. Επιπλέον υπάρχουν ισχυρές ενδείξεις ότι οι αγχώδεις διαταραχές υπάρχουν μέσα στις οικογένειες (Andreasen & Black, 1991). Σε έρευνες διαπιστώθηκε ότι τα παιδιά ασθενών με ΙΨΔ φάνηκε ότι ήταν πιο φοβισμένα και αγχωμένα, είχανε περισσότερες δυσκολίες στο σχολικό περιβάλλον, επιδείκνυαν περισσότερο άγχος για τα μέλη της οικογένειας αλλά και για αυτούς ενώ παράλληλα παραπονιόντουσαν για σωματικά συμπτώματα όπως κεφαλαλγίες και πόνους στην κοιλιά από ότι τα παιδιά γονιών χωρίς ΙΨΔ (Turner et al.,1987). Τα ίδια παιδιά προτιμούσανε να περνάνε περισσότερο χρόνο σε μοναχικές δραστηριότητες και είχανε 7 φορές περισσότερες πιθανότητες να πληρούν τα κριτήρια της αγχώδους διαταραχής από τα παιδιά χωρίς οικογενειακό ιστορικό διαταραχής
Παιδιά και ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή
ενδιαφέρον παρουσιάζει πώς η συγκεκριμένη διαταραχή εμφανίζεται στα παιδιά.
